Jedną z największych atrakcji Małopolski jest z pewnością Kraków. Jednak to województwo ma o wiele więcej do zaoferowania. Znajdując się w pobliżu stolicy Małopolski warto odwiedzić piękne miasteczko – Tarnów. Jest to idealne miejsce na jednodniową wycieczkę lub spędzenie całego weekendu. Wielu może twierdzić, że jest to dość niepozorny cel podróży, jednak Tarnów może nas zaskoczyć pięknym historycznym centrum oraz ciekawymi zabytkami. Jeśli jesteś ciekaw, co warto zobaczyć w Tarnowie, zapraszamy do zapoznania się z naszymi propozycjami.
Dawny Hotel Polski
Podczas podróży do Tarnowa nie można pominąć ul. Dworcowej, przy której w 1904 roku został wybudowany Hotel Polski, będący niegdyś chlubą Tarnowa. Budowla ta została wzniesiona w stylu secesyjnym, na zlecenie znanego tarnowskiego przedsiębiorcy Michała Mikosia. Cała okolica, wraz z hotelem oraz dworcowym zespołem urbanistycznym całej ulicy Dworcowej, zostały wpisane do Rejestru Zabytków w 1975 roku. Aktualnie w kamienicy dawnego Hotelu Polskiego znajduje się odrestaurowany Hotel Gal, w którym nadal można zobaczyć fragmentarycznie zachowane płytki posadzkowe z 1904 roku, dekoracje przyścienne w postaci supraportów, a także inne elementy sztukatorskie, które zostały poddane rekonstrukcji i odnowieniu przez obecnych właścicieli hotelu – Grażynę i Andrzeja Ligarę.
Ratusz w Tarnowie
W samym centrum Starego Miasta pod adresem Rynek 1 mieści się tarnowski Ratusz. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych budynków w mieście. Przyglądając się tej budowli można zauważyć podobieństwo architektoniczne do słynnych krakowskich Sukiennic. Historia ratusza sięga roku 1494, kiedy rozpoczęto jego budowę. Trwała ona 74 lata, aż do roku 1568. Od roku 1931 w ratuszu nie zasiadają już radni miejscy, a w budynku znajdowały się wystawy Muzeum Diecezjalnego i Muzeum Miasta Tarnowa. Po wojnie w ratuszu utworzono Muzeum Ziemi Tarnowskiej. Współcześnie znajduje się tu Galeria Sztuki Dawnej, wśród eksponatów można podziwiać zbiory wywiezione z Pałacu książąt Sanguszków.
Bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Wysoka na 72 metry, ozdobiona koroną wieża przykuwa wzrok podróżnych z wielu punktów miasta. Należy ona do Bazyliki katedralnej Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Pierwsze informacje o świątyni pojawiają się w roku 1330 po lokacji miasta. Bazylika była wielokrotnie trawiona przez pożary i przebudowywana. Warto wspomnieć o przebudowach w latach 1827-1832, 1850-1853 oraz 1890-1900, kiedy to podjęto próby upodobnienia świątyni do krakowskiego kościoła Mariackiego. Neogotycka przebudowa z końca wieku prowadzona była pod okiem słynnego lwowskiego architekta – Juliana Zachariewicza. Ostatnie większe remonty w świątyni miały miejsce w latach powojennych. Podczas zwiedzania bazyliki warto zwrócić uwagę na nagrobek Barbary z Rożnowa oraz kaplicę św. Anny. Przed świątynią stoi jeden z pierwszych pomników papieża Jana Pawła II w Polsce.
Mauzoleum generała Józefa Bema
Zwiedzając Tarnów warto przespacerować się przez Park Strzelecki, jego powierzchnia wynosi ponad 8 hektarów. Jest to miejsce wypoczynku dla mieszkańców miasta od 1866 roku. W parku od 1927 roku znajduje się mauzoleum generała Józefa Bema. Generał urodził się w 1794 roku w Tarnowie, zasłynął podczas Wiosny Ludów i węgierskiego powstania w latach 1848-1849. Okrzyknięty został bohaterem narodowym zarówno Polski jak i Węgier. Zmarł w 1850 w Aleppo, a jego trumna w 1929 roku została przeniesione do rodzinnego miasta i pochowana w mauzoleum. Ze względu na zmianę wyznania na islam ciało generała nie mogło spocząć na katolickim cmentarzu, dlatego w celu pochówku zbudowano mauzoleum. Zgodnie z muzułmańską tradycją ciało ułożono głową w stronę Mekki.
Park i Pałac Sanguszków
Sanguszkowie byli ostatnimi właścicielami miasta Tarnowa. Za ich najbardziej okazałą rezydencję uznawany jest Pałac w Podhorcach, jednak również w Tarnowie posiadali oni piękną posiadłość. Pałac Sanguszków w Gumniskach wraz z parkiem i pozostałymi budynkami wpisany jest do rejestru zabytków. Pałac powstał w 1799 roku z inicjatywy Hieronima Sanguszko w miejscu drewnianego dworu. W latach 30. XIX wieku do obecnej postaci rozbudował go Władysław Sanguszko. Podczas II wojny światowej stacjonował w nim sztab niemiecki i mieszkała Konstancja Sanguszkowa. Komuniści wyrzucili ją z pałacu, budynek przejęli na potrzeby posterunku Milicji, a następnie szkoły. Do dziś w pałacu znajduje się zespół szkół ekonomiczno – ogrodniczych.
Ruiny Zamku Tarnowskich
Na Górze Świętego Marcina niegdyś swoją rezydencję posiadali właściciele Tarnowa – rodzina Tarnowskich. Średniowieczny zamek został zbudowany na szczycie góry w latach 1328-1331 przez Spycimira z Melsztyna, kasztelana krakowskiego. Zamek na przestrzeni wieków był kilkakrotnie rozbudowywany. Jednak od roku 1630 rozpoczął się powolny okres upadku rezydencji. W 1676 roku powstał ostatni dokument sygnowany na zamku w Tarnowie. Zarządcy Tarnowa przenieśli się do dworku w Gumniskach, a w 1727 roku książę Janusz Sanguszko przekazał materiały budulcowe z ruin zamku zakonowi. W 1938 roku Roman Sanguszko przekazał Górę wraz z ruinami zamku miastu Tarnów. Dziś podziwiać możemy jedynie niewielką część ruin pozostałych po wspaniałym zamku. Góra jest za to świetnym miejscem widokowym.
Stary Cmentarz w Tarnowie
Jeden z najstarszych cmentarzy w Tarnowie, powstał w podobnym okresie co słynny Cmentarz Łyczakowski we Lwowie.Tarnowski Stary Cmentarz jest to cmentarz komunalny, można w nim podziwiać wiele historycznych nagrobków o walorach artystycznych. Najstarszą zachowaną mogiłą jest grób Anny Karoliny Radziwiłłowej (z domu Lubomirska) z roku 1795. Warto zwrócić również uwagę na barokowo klasycystyczną kaplicę św. Józefa z roku 1805 oraz kaplicę Sanguszków z roku 1870, w której pochowany jest m.in. książę Władysław Hieronim Sanguszko.
Dworzec kolejowy w Tarnowie
Tarnów mieści się przy linii kolejowej prowadzącej z Krakowa do Lwowa. Położenie przy tak ważnym połączeniu kolejowym wpłynęło pozytywnie na rozwój miasta. Mimo, że dworzec w Tarnowie nie jest tak reprezentatywny jak dworzec we Lwowie, niemniej i tak zaskakuje pięknym wyglądem i miło wita nowo przybyłych do miasta. Współczesny gmach stacji kolejowej powstał w latach 1906–1910 w oparciu o projekt E. Baudischa, który wykorzystano wcześniej przy budowie dworca w Stanisławowie.
