Akumulator niklowo-kadmowy to typ akumulatora, który został opracowany przy użyciu wodorotlenku niklu i metalicznego kadmu jako elektrod.
Akumulatory takie wyróżniają się w utrzymywaniu napięcia i ładunku, gdy nie są używane. Jednak akumulatory niklowo-kadmowe łatwo padają ofiarą efektu pamięci, gdy częściowo naładowany akumulator jest doładowywany, obniżając przyszłą pojemność akumulatora. W porównaniu z innymi typami akumulatorów, akumulatory niklowo-kadmowe oferują dobrą żywotność i wydajność w niskich temperaturach przy dobrej pojemności, ale ich najważniejszą zaletą będzie zdolność do zapewnienia pełnej pojemności znamionowej przy wysokich szybkościach rozładowania. Są dostępne w różnych rozmiarach, w tym w rozmiarach stosowanych do baterii alkalicznych. Ogniwa niklowo-kadmowe są używane pojedynczo lub w zestawach po dwa lub więcej ogniw. Małe rozmiary tych baterii znajdują zastosowanie w urządzeniach przenośnych, elektronice i zabawkach, większe w akumulatorach rozruchowych samolotów, pojazdach elektrycznych i zasilaczach rezerwowych. Wodorek niklowo-metaliczny (Ni-MH) to inny rodzaj konfiguracji chemicznej używanej w akumulatorach.
Reakcja chemiczna na dodatniej elektrodzie akumulatorów jest podobna do reakcji ogniwa niklowo-kadmowego, przy czym oba typy akumulatorów wykorzystują ten sam wodorotlenek niklu.
Jednak elektrody ujemne w bateriach niklowo-wodorkowych wykorzystują stop pochłaniający wodór zamiast kadmu, który jest stosowany w akumulatorach kadmowych. Akumulatory niklowo-wodorkowe znajdują zastosowanie w urządzeniach o wysokim poborze mocy ze względu na ich dużą pojemność i gęstość energii. Akumulator taki może mieć dwa do trzech razy większą pojemność niż akumulator niklowo-kadmowy o tym samym rozmiarze, a jego gęstość energii może być zbliżona do gęstości akumulatora litowo-jonowego. Ponieważ akumulatory nimh są szeroko stosowane, należy pamiętać, aby nie mieszać chemii w swoich urządzeniach, jeśli wymagają użycia dwóch lub więcej baterii. W przeciwieństwie do akumulatora kadmowego, baterie oparte na składzie wodorkowym nie są podatne na efekt pamięci.
